مدتی است به لطف فراهم شدن بستری مناسب جهت فعالیت تلویزیون‌های اینترنتی، افزایش سرعت اینترنت و ارزان شدن ترافیک داخلی، کاربران ایرانی تمایل بیشتری به استفاده از تلویزیون‌های اینترنتی و سرویس‌های ویدئو استریمینگ پیدا کرده‌اند.
اکنون هر کسی که به اینترنت پرسرعت دسترسی دارد می‌تواند با عضویت در یکی از سرویس‌ها تلویزیون اینترنتی و پرداخت حق اشتراک به مجموعه‌ای عظیم از فیلم‌ها، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی متنوعدسترسی داشته باشد و حتی بابت ترافیک مصرف شده پولی به سرویس‌دهنده اینترنت خود نپردازد.
علاوه بر به صرفه بودن و امکانات خوبی که این رسانه‌های نوین در اختیار کاربران می‌گذارند، دیدن تولیدات برنامه‌سازان مستقل، که اجازه پخش از شبکه‌های صدا و سیما را ندارند، به محبوبیت تلویزیون‌های اینترنتی افزوده است.
با افزایش روز افزون محبوبیت این رسانه‌ها و سهولت بیشتر کاربران در استفاده از آنها، این سوال مطرح می‌شود «آیا امکان دارد مجموعه بزرگ صدا و سیما از تلویزیون‌های اینترنتی شکست بخورد و با کاهش مخاطب همراه شود؟» جواب من به این سوال قطعا بله است.
سازمان عریض و طویل صدا و سیما سال‌هاست انحصار رادیو و تلویزیون را در دست دارد و هر سال میلیاردها تومان از دولت بودجه دریافت می‌کند؛ با این وجود این سازمان نه تنها نتوانسته در جذب مخاطب بیشتر موفق باشد بلکه هر سال از تعداد مخاطبان ثابتش کاسته شده.
متاسفانه صدا و سیما به هیچ عنوان نتوانسته در تولید برنامه‌های جذاب و سرگرم کننده موفق عمل کند و با رسانه‌های جهان همگام شود. عدم رعایت اصل بی‌طرفی، قوانین سخت‌گیرانه، برخورد سلیقه‌ای و بی‌توجه‌ای به خواست جامعه سبب شده است تا اعتبار این مجموعه نزد ایرانی‌ها کمتر و کمتر شود.
در یک دهه گذشته صدا و سیما بازی را به شبکه‌های ماهواره‌ای باخت؛ شبکه‌هایی که از آن طرف آب‌ها پخش می‌شدند و برنامه‌های نو و جذابی برای مخاطبان داخل کشور داشتند؛ اما اکنون رقبای تازه‌ای از داخل کشور جلو این سازمان قد علم کرده‌اند. همانطور که شبکه‌های اجتماعی، به خصوص کانال‌های خبری تلگرام، توانسته‌اند از ضعف صدا و سیما استفاده کنند و خود را به عنوان منابع خبری به مردم بشناسانند؛ تلویزیون‌های اینترنتی نیز می‌توانند جایگاه شبکه‌های صدا و سیما را در خانه ایرانی‌ها تصاحب کنند.
با توجه به جمعیت جوان کشور و آشنایی آنها با فناوری‌های روز و دسترسی به اینترنت پرسرعت در اکثر شهرها و روستاهای کشور، ساده لوحانه است اگر فکر کنیم تلویزیون‌های اینترنتی و رسانه‌های نوین مخاطب گسترده‌ای در ایران پیدا نخواهند کرد و صدا و سیما همچنان با قدرت تنها رسانه پرمخاطب کشور باقی خواهد بود.
