این سوالیه که بارهای بار در اینترنت پرسیده شده. در فرومها، وبلاگ‌ها، سایت‌های پرسش و پاسخ، آی‌آر‌سی، تقریباً همه جا. سوال اینه؟ آیا ما واقعاً نیازی به استفاده از آنتی‌ویروس در اوبونتو و یا هر توزیع لینوکس دیگه داریم؟ جواب همیشگی یک کلمه است، نه. چرا؟ بزارید کمی در این مورد صحبت کنیم.
برای اینکه یک ویروس کامپیوتری بتواند در آلوده کردن سیستم عامل موفق باشد نیاز به پنهان شدن، اجرا و تکثیر بیشتر خودش دارد که چنین چیزی در لینوکس نزدیک به غیرممکن است.
– ویروس‌ها برای موفقیت نیاز به آلوده کردن فایل‌های اجرایی باینری در سیستم عامل دارند. لینوکس طوری طراحی شده که تقریباً همه فایل‌های حیاتی سیستم و فایل‌های اجرایی اصلی در اختیار کاربر روت، (root) که بالاترین سطح دسترسی را دارد است و کاربر عادی فقط قادر به اجرای آنهاست. این امر شانس آلودگی را به کمترین میزان ممکن می‌رساند. یعنی هنگامی که شما تحت مجوز کاربر عادی از سیستم استفاده می‌کنید اگر ویروسی قصد داشته باشد تا در فایل‌های اجرایی مهم خرابکاری کند موفق نخواهد بود چون نیاز دارد به کاربر روت دسترسی داشته باشد.
اگرچه بعضی از کاربران باتجربه دوست دارند تحت مجوز روت وارد شوند و مالکیت فایل‌های اجرایی را در اختیار بگیرند ولی براساس تجربه‌ای که دارند از کارشان آگاهند و بلدند چه کار کنند. این دلیلی‌ست که کاربر روت در اوبونتو و سایر توزیع‌ها بصورت پیشفرض غیرفعال است.
اگر از سرویس 
امروزه نرم‌افزارهای متن‌باز با محبوبیت و اقبال زیادی مواجه شده‌اند. کیفیت، تنوع، استفاده آزاد با ویژگی‌های پیشرو کاربران را ترقیب به
